Evvel Şiiri - Halil Gürkan

Sevdanın titreyen mor şulesiydin,
Dumanın kendini boğmadan evvel
Mehtapla dans eden kar tanesiydin,
Yüce dağ başına yağmadan evvel.

Gülünce yüzünde erirdi güneş,
Gözlerin volkandı, bakışın ateş,
Saçındı kabaran bulutlara eş,
Tutulup borana ağmadan evvel.

Buluştuk sevdanın en yücesinde,
Yer aldık sevginin her hecesinde,
Yıldızdık günlerin saf gecesinde,
Güneş vakitsizce doğmadan evvel.

Güzelliğin umman, yüreğin ada,
Sana ulaşırım ancak rüyada,
Umardım vuslatı fani dünyada,
Kadere boynumu eğmeden evvel.

Hüzzama takılıp kaldıkça udum,
Efkarım dağlarca, umut bir yudum,
Sabır yorganını örttüm uyudum,
Öfkem yüreğimi sağmadan evvel.