Evvel Şiiri - Yunus Akkale

Tembel uyurda her daim uykuda
Kâbuslar görür her zaman korkuda
Akıl bulanır durulmaz tortuda
Uyanık kalıver ölmeden evvel

Can çekilirde ayaktan yukarı
Özüne üzgün nicedir efkârı
Nasıl bırakırsın varken diyarı
Çoğu bıraktı sen gelmeden evvel

Derde deva olmuyor malı mülkü
İnsanı yaşatır inandığı ülkü
Herkesi sev, karşına alma halkı
Birlikte nimet var, bölmeden evvel

Akşamdan sabaha nasıldır canım
Gün gelir akmaz damarda kanım
Bir yana yatar kalkmaz bedenim
Her olur olmaza gülmeden evvel

Kavim kardeş özde nefret bağladı
Ana feryat eder durmaz ağladı
Hayırda bulunmaz bunca evladı
Gözyaşı sel olur silmeden evvel

Dile sahip ol kapılma hırsına
Fakiri doyur da yetimi sına
İyilik yap kötü desinler sana
Hayrı selde suya salmadan evvel

Ardan fakirde göbeği açıklar
Başıboş dolaşır bunca kaçıklar
Gençliğe böyle yön veren alçaklar
Gerçeği görürde bilmeden evvel

Millet şaşkın ulaştın emeline
Bomba koy maneviyat temeline
Bakılmaz güzelin türlü cemaline
Huzur vardı aklı çelmeden evvel

Sen koşarken onlar görür arkanı
Hile var kurtaramazsın yakanı
Bir şey yapmadan çok gördüm yıkanı
Hayırda tek bir dal olmadan evvel

Yunus her zaman büründün mateme
Hüzün özde kışlar boşa inleme
Evir çevir hayatını eleme
Hayale rüyaya dalmadan evvel

09 Ekim 2007 Kahramanmaraş