Evsiz Zihinler Şiiri - Ercan Barut

Evsiz Zihinler

Biz, son sözü kendimize sakladık hep, teslim olmadık...
Şeref yoksunu,haysiyetsizler mi kelepçe vuracaktı evsiz zihnimize.
Dilimizdeki sözler ok olup saplanmasın beyinlerine diye kılı kırk yardık ,
komutlar niyet bozmasın istedik renkli halat takılmış kafalarda...
Saygıda kusur yoktu ,
kan davalımızda olsa buyur ettik,
hoş gördük gönül kapımızdan çıkana kadar hasmımızı.
Bir çayı, iki güzel sözü ,zayıflık olarak taşımışsa yapısı bozuk damarlardan kalbe beyin,
elbette firavunlaşacaktı kendi çapında kahpe zihin...
7 katmandı ,7 renge bölmüşlerdi ,
soyuttan somuta varış hesaplarını.
Beyazı en üstte tutuyorlardı,beyaz varış noktasıydı.
Diğer renkler karışsın, çarpışsın istiyorlardı,
beyazı dışarda tutarak.
Nasılda anlamsızlaştırmışlardı,
temizliğin, saflığın,barışın emaresini.
Beyaz ,zulmün simgesi olmuştu kahpe zihinlerde.
Saflığın ,barışın emaresi evsiz zihinlerde....

E.Barut