zaman durdukca
içiçeliğimiz ısıtıyor
saniyelere böldüğümüz geceleri.
sensizlik yaralarım kanıyor
her vuslat öncesi
üşümem de hep bundan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Net, güzel bir anlatım ve şiir gibi bir şiir...Kutlarım.
Yumuşak bir şiir. Duygulu, içten... Şiire durmalarınız tükenmesin efendim. Saygılar.
Güneşe durur gibi....))
Sevda yumuşak dokunuşlarla dolaşıyor..güne bakarak.....Sevgiler dost...çok güzeldi..çok..
zaman durdukca
saniyelere bölünen gecelerde
icice isinmalarin ardindan
yalnizlik yaralarinin kanamasiyla
her vuslat öncesi hasret üsümeleri...
her kacinilmaz göcün
ardinda kayboluslar
ve eksilen ay isiginin ömrüyle
parmaklarin titrek dudaklara dokunusu...
zorunlu göc ve kayboluslarin
hüznü olsa da
hasret ve sevda
yine nehirlerin denize
gittigi yolda...
iste sevda buna denir
degerli sair...
tüm duygularin en iciceligiyle
nakis nakis usta imgelemeleriyle
sevdanin evrimiyle
evrimsel bir siire durmus sair...
hep denize giderken nehirler
siz hep sevdaya ve siire durun olur mu?
Sevda ve siir size cok yakisiyor...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta