Sanki dün gibi geçti yıllar
Keşke annem olaydın dediğin aylar...
Senin gönlünden bana süzülen sevgi
Kızgınım diye direttiğin izlere nağme sanki
Sevgi açlığın birbiriyle boğuşurken
Direnme sakın gerçeklere
Ama gerçek nedir, kime göre gerçek dersen bana
Gerçeği sevgiyle örtüştürürsün, istersen gönlünle
Doğmuşsun ya, benden olmasa bile kanın
Olmuşsun ya, sevgiyle yanımdasın
Sen Fethiye’de, ben İzmir’de
Sen ölü denizde
Ben bizim cânım körfezde
Olsak ta uzak ellerde
Varız biz ikimiz, gönlümüzdeki nağmelerde
Biz ana kızız çocuğum.
Kayıt Tarihi : 15.9.2006 09:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!