Özgürlük annelerin oğulların alnına sürdüğü kızıl karanfil kokusudur.
Gül açar gözyaşı, bile.
İşte tam da burada seninle ayrılıyoruz tanrım!
Yolun sonu dedikleri yerde
Sen zulmün baş fedaisi
Ben umudun en zayıf sözcüsü
Cennetinide
Cehenneminide red ediyorum.
Çocuklar kuş olmuş uçuyor diyen şaire
Deyiverin
Gördüm.
Yağıyordu saçlarına topluca umudun
Her kavgada saklı
Siz o kara lastik giymiş dağ köylerinin çocukları vardır bilirmisiniz.
Ellerine tutuşurdu yırtık mendili
Gülüşlerine kurban olurum kar altında.
Bilirim senede bir gün sahip olmak istediğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!