Evrim Devrim Masalı Şiiri - Cihat Şahin

Biz tuhaf bir milletiz, bayılırız masala!
Masallarla uyuruz, hiç bakmayız asala,
“uyu uyu yat uyu”,ilkokulda ilk derstir.
Buna karşı çıkarsan, isyancısın yasal’a(!)

kos kocaman bir masal, evrimcilik zırvası!
Bu zırvaya inanmak, aydınlığın(!) zirvesi.
Maymundan türedilik, ne ilmidir ne dini,
Darvin denen lâinin, inanca bet kumpası!

Şebekliğe özenen, inkâr eder âdemi!
Çevresinde istemez, insanoğlu adamı.
Zor gelince İnsanlık, hayvanlığı yeğliyor,
Allah “edall” sayıyor, böyle münkir nadanı!

Her kutsiye karşılar, devrimcilik işleri,
Battıkça batıyorlar, esfele gidişleri.
Taş devrini(!) yaşarlar, teranedir çağdaşlık,
Hayvanca yaşamaktır, hayalleri düşleri!

Parolaymış çılgınlık, dinsizlik modernlik,
Nemrut yapmış tümünü, gurur kibir ve benlik.
Kudururlar”Hak” desen, kin kusarlar haklıya,
Kalplerinde cehennem, dilde sahte esenlik!

Bu ağulu masallar, çok asalak türetti!
Bin bir türlü haşere, halkımı bizar etti!
Kâh meydana çıkarlar, kâh sokağa düşerler,
Sabrı taştı milletin, bu şeyler artık yetti!

Tehlikede nesiller, ne din kaldı ne ahlak!
Ekranlardan yansıyor, dizi dizi çok nahak
Yerin altı üstünden, emin oldu mümine,
Abarttım sanıyorsan, açta haberlere bak!

Yecüc Yecüc bekleyen, iyi baksın bunlara!
Olmuş kinli anarşist, kastederler canlara.
Ya ölmeyi dileyin, ya Allaha sığının,
Asla teslim olmayın, bu insi şeytanlara!

Şerlerine mânia, hakka sağlam imandır!
En etkili barikat, ancak sedd-i kur’andır.
İstihaze ederek, sığınmalı Allah’a,
Çünkü bunlar habistir, zannetmeyin insandır.