Evrim Alca Şiirleri - Şair Evrim Alca

Sevgim mi yüreğimi acıtır?
Yoksa
Yüreğim mi sevgi mi? Bilmiyorum.
Gözyaşı döküldü sevgime,
Ben gözlerim ağlasın istiyorum;
Sevgimden uzak bir köşede

Gönlüm küsmüş sevdama,
Açmış yüreğime derinden yara,
Hasreti sarmış ruhuma,
Yanar ha yanar,

Virane anılar düşmüşse payıma,

Gece, uzun, karanlık sessiz,
Kulağımda sen dolu bir melodi,
İçimde derin bir özlem;
Özlemlerimde büyüyen sevdam,
Sevdamı hoyratça yakan kızıl ateşte
Bir yudum anı...

Düşssede yüreğime sessizliğin feryadı
Bir köşede, haykıracağım seni sevdiğimi
Yitip gitsede sevgimin ilk baharları
Kışın oprtasında, en güzel baharımı yaşayacağım
Bir bir düşsede gecelerimin yıldızları
Ben umudumun ışıkları ile süsleyeceğim,

Ben, mutluluğu gülüşlerde saklı sanırdım
Onun için her şeye hep güldüm.
Yinede mutlu olamadım.
İçten içe saklıca hep üzüldüm.

Ben, mutluluğu ağaçlarda, otlarda, börtü böceklerde sanırdım

Sesssizliği düşürdüm bu gece içim,
Kopuk kopuk haykırışlar fısıltıya dönüyor,
Düşüncelerimde anlamlar belirsizleşiyor,
Var olan hiç bir şey yokmuşcasına.
Gözlerimde her şey sisli,
Bir düş hatırası sanki.

Yalnızlığımda çoğalttım uçurumları,
Bir bir öldüm her seferinde.
Bom boş gecelerimde;
Paramparça ettim uykularımı.
Her doğan güneş,
Yavaş yavaş tükenişim oldu.

Yıldızları topladım az önce,
Ceplerime doldurdum,
Bir tanesi gizlice,
Yüreğime kaçtı,
Çıkarıp baktım sen!
Alıp yüreğimin en güzel yerine koydum,

Sensiz!
Yıldızlar anlamını yitirmiş bu gece
Gece daha bir karanlık
Güneş hiç doğmayacak gibi yarına
Sonsuz bir karanlık çökecek sanki herşeyin üzerine
Doğa sensiz!

Doğduğun gün bugün sevdiceğim
Güneşin kainata indiği
Yıldızların geceye inip, geceyi süslediği
Doğanın yeşile büründüğü
Yağmurun toprağa ilk düştüğü
Canıma can geldiği gün bugün