Artık büyüklerin dünyasında bir olgu ve olay belli bir yüzey mekân hacminde belli bir zamanla vardı. Geçmiş gelecekle vardı. İki boyutlu yüzeyin hacim üzerine eğilip bükülmesi, yepyeni ikili durumla, ikili çelişki ve ikili devimle hem bir sorundu. Hem de yeni bir olanaktı.
Yüzey gerilimi, yüzey alanını iki ayırtı olan zamanla, genleştiren bir gerilmeydi. Yani yüzey büyümesini yapan genleşme, iki ayırtın çarpımı olan ifade kadar bir, genleşme, büyüme gerilme yüzeyiydi. Eğer gerilme yüzeyini veren ayıtlar eşitse yüzey gerilmesi bir ayırtın karesine eşit sayıydı.
Bitişen iki ayırtın, önce yön farkı veren potansiyel ile bir gerilimi vardır. Aslında↕gibi bir boyutu veya ↕gibi bir ayırtı belli bir açıyla (↳,↱↲) gibi büker veya (O) gibi yuvarlarsanız ya da (L,Ｍ,Ｚ,∿) gibi kırıklı, sinüsoidal hale getirirseniz bir boyuta “yön farkı” verip iki boyutlu potansiyel durum gerilimini ortaya korsunuz.
Bir ayırt noktalar kümesinden oluşan çizgiydi. Çizgi üzerinde ileri geri yön hareketi veren, bir boyuttu. Çizgi çok küçük sicim hareketi olan kuantum titreşimdi. Aslında her şey müzikteki do sesi gibi la sesi gibi bir titreşime karşılık gelen sayı değerle kuantum parçacıklarını rengi vs. oluşuyordu.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta