Acı deneyimler yaşıyorum
Ama yılgınlığım yok
Kendi korkusuzluğumdan gücümden kuşkulandım
Bu ben miyim?
Mutluluklarımı savaşlarda feda ettim
Eksiklerimi tamamlayamam artık
Gözyaşlarımı ölen biri için akıtıyorum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
-ah ah insanı kimsenin anlamıyor olması bu şiirde-yazılı...-herkesten bir kaçış var
bedenim ruhumu oyalıyor-ya şöyle olsa herkese koşuyorum ruhum bedenimi oyalıyor-ama yinede insanı kimse anlamaz-hayat zor vessalam herkesin sık sık empati yapması gerek..şiiriniz evrimleşmesin bence...
gece..yalnızlığın en hissedilir saati..güçlü bir kalem ve yürekten dükülen hüzün dolu aşk kırıkları...tebrikler
Okunacak kalemsiniz vesselam tebrikler
ay...Ay....
bedenim ruhumu oyalıyor...iyi bir mısra...ama şiiri kurtarmaya yetecek güçte değil...
güzeldi tebrikler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta