Acı deneyimler yaşıyorum
Ama yılgınlığım yok
Kendi korkusuzluğumdan gücümden kuşkulandım
Bu ben miyim?
Mutluluklarımı savaşlarda feda ettim
Eksiklerimi tamamlayamam artık
Gözyaşlarımı ölen biri için akıtıyorum
Sesim mezarda çürümüş olana
Bu gece ay'ın rengi sanki soluk
Daha bir korkunçlaşıyor yalnızlığım
Herkesden bir kaçış var
Bedenim ruhumu oyalıyor...
Kayıt Tarihi : 7.12.2007 08:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bedenim ruhumu oyalıyor-ya şöyle olsa herkese koşuyorum ruhum bedenimi oyalıyor-ama yinede insanı kimse anlamaz-hayat zor vessalam herkesin sık sık empati yapması gerek..şiiriniz evrimleşmesin bence...
bedenim ruhumu oyalıyor...iyi bir mısra...ama şiiri kurtarmaya yetecek güçte değil...
TÜM YORUMLAR (5)