Gözlerin perçinler gül dikenime,
Tek gülüsün tarumar gülzarıma.
Dikenimde kendimle savaşırken;
Bir damla suyumu içtin tek gülnen.
Gözlerimin akı sönerken aya,
Karartırsın yıldızları geceye.
Ben çağırıken çığlıkla yardımı;
Şule rengin susturur feryadımı.
Yaktın yeter hala dumanım tüter;
Oldumu ya bu duman seni boğar.
Sevda çaresizliktir, çare sende,
Gümanım kesilir aşk ocağında.
"Gülü sevdim dikenine katlandım",
Der aşkı bilenler, bilen doğrudur.
Dikenden gül toprağına evrildim;
Diken, gül, toprak aşka yoğrulur.
Yazdırdıkları
Nazif ÜnsalKayıt Tarihi : 30.3.2016 22:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!