Yavaş yavaş büyür insan.
Ve evirilir yaşam gözlerinde.
Evirilirken sende dünyayla,
Evirilen dünyaya,
Küsmen niye.
Ellerinle tutabileceğin bir dünya,
Ve paylaşabileceğin bir ömrün var.
Küskünlüğün kime.
Haydi türküler söyle,
Derin okyanuslarda boğulman niye.
Bak karalarda gerçek hayat.
Haydi gel aramıza.
Hayata küsülmez dostum,
Umutsuz yaşanmaz.
Kavgasız umutlar yaşamaz dostum
Kayıt Tarihi : 21.4.2003 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Nazım](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/21/evril.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!