Aynalar paramparça, ışıklar sönük,
Kapılarda tel örgü, pencere küçük…
Çıkmazın başındasın, yolun sonunda,
Kaybolduğun karanlık Güneş’ten büyük…
Devlerin çığlığıyla kısılmış sesin,
İçinde prangada kalmış hevesin.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Yeri göğü kaplayan illizyon değil, Kanun-u ilahidir ki bir adına da; Adetullah denir.
Tm bağımsız yaşamak için, hiç kimseye(yaratıcın ve Malik-i hakikin olan zat dahil)minnet borcunun olmaması gerekir! Hiç kimseye, 'Eyvallah' demiyecek yetkiye ve etkiye sahipsen, tam bağımsızlığını ilan edebilirsin! 'Yoksa bu işin boşuna edebiyatını yapmamak lazımdır' derim.
'KİM KADERE İMAN EDERSE, KEDERDEN EMİN OLUR!'
'HER ŞEY EZELDEN KADER İLE TAKDİR EDİLMİŞTİR! KISMETİNE RAZI OL Kİ RAHAT EDESİN!'
'KADER İLİM NEV'İNDEN DİR. KUDRET NEV'İNDEN DEĞİLDİR! İLİM İSE, MALUMA TABİDİR!'
İLAH-I HAKİKİ VE MABUD-U YEKTA OLACAK ZATIN EZELİ İLMİYLE KULLARININ İSTİKBALEDE YAPACAKLARI FİİLERİNE MUTTALİ OLMASI VE BUNLARI LEVH-İ MAHFUZDA KAYDEDİP ADINA; 'KADER' DEMESİ ,GAYET MAKUL VE HİKMETLİDİR!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta