Evreninde Yitiyorum Şiiri - Jale Keskin

/Sınanmadığım bir günahın masumuyum
Ruhumu yıkayan bir nehir’e dalıyorum/

Meleksi gördüğüm yüzler
Bazıları derin izler bırakıyor hep bir’e değenler
Diğerlerine aynı toleransı göstermiyor gönlüm

Yürüyüp gidiyor benden olmayan ruh
Diz çöküyor önünde neden sonrası
Katlanıyor iblisin soğuk bedeninde günah

Şair gönlüm mezarlara bahar solutuyor
Yoktan var edene sonsuz bir bağ
Ki kaderin üstünde bir kader yoktur diyor nurdan ses

Günün tüm çirkinliklerini kapatan gece
Güneşi bıkmadan onaran el
Affet/mez/sen
Yiteceğim evreninde

Kaç kitap okuyunca âlim olurum söyle
Kaç Üniversite bitirince bilgin
Kaç şiir yazarsam şairliğim tescillenir
Reklamın kötüsü olmaz diyene
Vatan hainlerine yer verilirse mi?
Tirajım yükselir
O yükselirken benim düşüşüm nasıl olur?

Yitiyorum demek hangi harca tamam olur söyle?

Bir dua gibi geçiyorsun içimden
Bir neyin huzuru dolarken ruhuma
Hesaba çekiliyor unutan
Suç yükleniyor diğerine ben hatası bilinmezken

Bir ilahi söyleniyor bilindik yerde
Evveli, dahi sonrası,
Düşünmeyen insan’a şarkı niyetinde

Bul beni kalbi kırıkların yanında
İki ellerin yüzünün arasında
Buz betonların soğuk yalnızlığında
Yitiyor
Perişan yüreğin son dokunuşunda

Doğuşunda ben varım yanılgısı!
Sonrası dünyayı tanıma çabası
Anlıyorsun nihayetinde
“o”ndan başka
Ne dünya var, nede sen kaygısı

Jale KESKİN