Her gün bir çoçuk katledip,
Gömüyoruz ya içimize.
Artıyor vahşetimiz,
Her yok edişle,her ölümle.
Gömdüğümüz her çocuğun,
Ruhunu barındırıyoruz içimizde...
İşte bu yüzden ağarıyor saçlarımız,
Çizgiler düşüyor yüzümüze...
Bir çocuk ağladığında,
Susar herşey,herkes.
Tüm evren derinden hisseder acısını.
Öldürmeyin,ağlatmayın çocukları.
Yoksa boğacak bizi evrenin gözyaşları.
Kayıt Tarihi : 29.7.2011 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!