Evrenim Sen Kadardır Şiiri - Adem Bayar

Ah seni bir yazabilsem…
Bir anlatabilsem sana kağıdın saflığını, beyazlığını.
Kağıda dökebilsem bir seni…
Sen yazabilsem başköşesine, başucuna, başına,
Ortasına, sonuna, her yerine
Bembeyaz bir kağıdın…
Kirlenmeyi öğrenebilsem, anlayabilsem
Ve anlatabilsem kağıtlara…
Kirletmeyi öğrenemesem,
Anlayamasam,
Anlatamasam…
Seni ben değil, hiç olmazsa
Kalemim, kağıdım, taburem, masam,
Odam, evim, sokağım, şehrim,
Vatanım, dünyam, evrenim anlayabilse…
Seni yazsa kalemim, kağıdım okusa…
Dinlese taburem, seni anlatsa masam…
Odamda yerin olsa,
Yerin yurdun evim olsa…
Bir çıksan sokağımdan, hiç çıkmasan şehrimden…
Gel iste, bir canım var vatanıma fedadır.
Gel işte, son nefesim dünyama vedadır.
İste gel, iste gelme, evrenim sen kadardır…