Evrene Yolculuk Şiiri - Duran Özaydın

Ne iflasım vardır, ne de kayıbım
Servetim sırtımda yürüyorum ben.
Silâh üretmedim yoktur ayıbım,
Özgürlüğe doğru varıyorum ben.

Ufuktan öteye yol alacağım,
Çağın ötesinde çağ bulacağım.
O çağda bin asır kalacağım,
Gayrı son hedefi tarıyorum ben.

Tüm atmosfer dize geldi yürüdüm,
Buz dağıydım ateşimle eridim.
Dünya kurulmadan yine var idim,
Evreni av’cumda görüyorum ben.

Işık hızı ile yolu bitirdim,
Kâinatı bu tabutta götürdüm.
Âlimin elinde tek bir satırdım
İlimle kürreyi örüyorum ben.

Turanî Baba’yım halktan biriyim,
Karıncadan küçük, devden iriyim.
Babamdan ileri, dölden geriyim
Nazım Hikmet gibi duruyorum ben.

21.05.2010