Evrene sığmıyor yüreğim Şiiri - Abdullah ...

EVRENE SIĞMIYOR YÜREĞİM
Örselenmiş duyguların
Sevecenliğine koşar ateşe düşen yüreğim
En aptal durağanlığındayım zamanın
Evreni sığdırmaya çalışıyorum
Evrene sığmayan yüreğime

Yaban çiçeklerini öperin toprak ananın
Takılıp kalmışım
Yeni doğan bebelerin ilk gülüşlerine

Gönül defterimde sevda türküsü
Aşka düşen gözlerimde yağmur
Özgürlüğüm kanat çırpmakta avuçlarımda

Rüzgarın tarifsiz uğultuları
Çarpışır sevgi bulutlarımda
Kalkar bakarım yücesinden dağların
Kokusunu içime çekerek bütün çiçeklerin
Aşka susuzluğumu gidermekteyim evrende.

Kızılını yüreğime koyuyorum güneşin
Sönük kalıyor aşkın kıvılcımından
Sonra eriyip tükeniyorum damla! damla

Koca bir evreni sığdırayım derken yüreğime
Boğulmaktayım aşkın alevli Nehir'inde….

Kanayan dağlar adlı kitabımdan