ipeksi bir yağmur sığınıyor düşlere,
düştükçe ellerime, göğe uzanasım geliyor.
ne hacet çıkmaya,
gökler iniyor benim için sokaklara...
güneş gözlerine iner kızılında sabahın
ve süreyya kayar en ıssızında sükutun,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta