Rilke’ ye
Meleklerce çağrılsam duyamam bu uz mevsimde yanan bir sestir dokunsam külüm çekilsem, kan donuğu gözlerim. Kim kalacak derken sis aklımı çeliyor müphemik bir tanrıya eşlik ediyorum tüm gezintilerde gölgesizliğim bile korkutamayacak beni ama gülerek ürpereceğim, susuşlarla tükeneceğim,tükenirken üreyeceğim…
Eksilin melekler! nede siz fazlalaşın gömütlerim. gidersem tek dokunuş yeter kalırsam da o kadar… Bilinir ömrü yoktur meleklerin,kan da siluet belirirse dirimin örtünüşü kutsadığı histendir; ağırdır, bükülür kıvranır yaşayışı bir kasırgadır,kasırgada bir yaşayıştır kalmaz sonraki zamanlara en koyu gidişi hafif bir yel gibidir….
Hadi sende vur
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Devamını Oku
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
