Evren
Evrenin ezeli ve ebedi olduğunu söyleyebilirim!
Ezeli, başlangıcı olmayan; ebedi sonu olmayan bir sistem evren! İşleyişindeki çekim kuvvetleri hep dengede! Bir noktaya çöktüğünde de bir noktadan patladığında da bu kütle çekim kuvvetleri hiç bozulmuyor! Yani yok olmak istese de yok olamaz gibi düşünelim! Bu ezeli ve ebedi olmasının da nedenidir. Zaten bir şey, ebedi ise ezelidir de yani sonu yok ise başlangıcı da yoktur!
Bu tanım size tanıdık geldi mi! Başlangıcı ve sonu olmayan bir varlık için bir ad bulmak gerekir mi? Yani evrenin işletim şekline ve var oluşuna dair bir isim gerekir mi? Ezeli ve ebedi olan bir varlığın sahibi olur mu? Yani bir tekillik olmalı ezeli ve ebedi olması için! Zaten bu tekillik te evrende var! Bakın evrende görünene bir isim, işleyene başka isim aramak anlamsızdır! Ahmet’in madde olarak görüntüsüne de Ahmet, ruhsal olarak datasına da Ahmet denir! Birine Ahmet diğerine başka isim takıp, o başka isimin yansımasıdır bu ikinci Ahmet denmez! Yunusun dediği gibi; “Bir ben var benden içeri! ” Sonuçta tek ben var! Nasıl Ahmet’in benliği ruhsal yazılımı ve bedeniyle bütünleşip “Ahmet” oluşturuyor ve bu tek bir zat açığa çıkarıyor ise! Evrenin de açığa çıkan zatı tektir! İşleyişteki karışık görünen her şey “Zat” açısından tektir! Yani evrenin zatı da tektir! “La ilahe illallah! ” ne demek? İlah yok Allah var, İlah değil Allah var gibi! Bu hakikat “İlah” çoğulluğundan ”Allah” tekilliğine dairdir!
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
