o dede ki kendine demir ufuklar yapardı
krom gözleri vardı
gözlerine baktığımda eritirdi yaşamı
yine bir günün sonunda bana adı kaldı
eritmişti yaşamı
yaşam olmuştu adı dedemin
ve ben onun yanında büyüdüm
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta