Acı siyahı bir desen çizer tuvalime
Gözyaşım siyahımsı matemde yaslı yaslı
Ölüm çaldı kapıyı, vakit ayrılıktan zemheri
Aldı Azrail, gönlü karanlık pencereye açtı
Duygularımı duvarını
Nefretle örtmeden önce
Yalnızlığın koynuna düşmeden önce
Hep yanımdaydınız
İyi gün dostlarımdınız belli ki
Hep vardınız
Ne zaman bir umutlansam
Hep bir mavi olur
Gözlerim,
Yüreğim
Dalıp gittiğim
Üzerinde hüzünleri sektirip
Tutmak gerek aşkın eteğinden
Uçuşmak gerek rüzgarında
Çekiştirmek gerek ellerinden
Düşüp kaybolmak bebeğinde
Bir deli sevmek gerek
Bir deli gezinmek sokağında
Yüreğim
Kuytu hüzünlerin derinliğine sürüklenmiş
Limansız rıhtımlarda yalnızlık yarenine
Almış başını gitmiş gibi
Karanlık sular üstüne
Ayaza düşmüş yakamoz gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!