Donmuş bir kış günü evren yıldız kaynıyordu,
Her yıldız gelinlik giymiş dünyada,
Varlığını kanıtlarcasına kendi resmini kazıyordu.
Ayak seslerim ayak seslerimi çağırıyordu.
Yürüdüm,yürüdüm......
Yürüdükçe ve düşündükçe,
Evrenin içinde KAYBOLDUM! ! ! ! ! ......
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
