BAŞKA BİR EVREN...
BAŞKA BİR GALAKSİ...
...
Ben insanlık öğrettiğimi sanırken
Ey bana insanlık öğreten!
Küçücük bir bilmezliğinin karşılığı
Kendine dünyanın en büyük günahını işlemiş gibi
Kızan, küsen!
Bu dünya sen gibi, ben gibi ince ruhların
Artık yaşayabileceği bir yer değil ki
Kalbimizin ipek yolu
Onca süvarinin tepişeceği bir yer değil...
Hem kervanlar artık
Misk ve amber taşımaz olmuş kokusu solmuş sokaklara
Ne yana baksan baharat misali
Acı tatlar...
Acı hayatlar...
Al ellerimi avuçlarına ne olur
Kaybolalım gözlerinin Samanyolunda
Ve binlerce yıldızın ışık kümesinde
Dua edelim iyi insanlar için
Batmasın Güneş,
O insanların galaksisinde...
Kayıt Tarihi : 25.2.2023 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!