Evliya Şiiri - İsmet Kanat

İnanç evliya oldu gönül bagımda,
Heryerim sarılmış benim dağımda,
Dostun dost olmuş düşmanın ağında,
Heryerı par olmuş paraler beni.

Küçük tepeler dağ olmuş,
Daglar yareler beni,
Can dostum kurt olmuş,
Isırır Parçalar beni.

İnancı dağlara yükledim,
Daim arar beni,
Cv mı ekte eyledim,
Açıklar beni.

Hürriyettir hüvüyet  kimlik,
Vatandaş eder beni,
Gökteki partizanlık,
Nükteler beni.

Gülü nakş ettim defterine,
Sanat var demi?
Yalanlar alemine,
Götürür beni.