Yeterince sevenlerin ihtiyacı yoktur kaleme, kağıda,
ne metal ne de isminin bir parçasına. İhtiyacın olan herşey
mevcuttur tüm gerçekliğiyle sol yanının yarısında. İplerimi evlilik
makamına bağlayıp, bir ömür aynı limanda iki kişilik esarete iki
kurban daha vereceğime, ne seni esir edeyim tadımı kaçır, ne de
ben saçlarının o güzel kestane rengini. Kalp güçlüyse gel tut o eli
imzasız ve imkansız sonsuzluğa.. O sözü verenlerin çoğu nasılsa
ya kalıyor yarı yolda, yada otuz sene geçse de hala tornistanda.
Sevgimizin yorgunluklarını gizlemeyelim ne kağıda ne
mürekkebe, uçabildiğimiz kadar uçalım enginlere hemde
özgürce.. En azından son güne değin ikimizde gerçeklerimizle
sarılırız birbirimize mutlak zorunluluklarımızın yerine....
.
Onurcan BökeKayıt Tarihi : 17.8.2011 10:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onurcan Böke](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/17/evlilik-cesaretine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!