Evlerinin Önü-1- Şiiri - Bayram Tunca

Evlerinin merdiveni taştan
O yâri sevdim, çok küçük yaştan
Onu çok kıskandım, başkasından
Sevdiğimi söyleyemedim, baştan

Evlerinin avlusu taştan
Bakışları çıkardı baştan
Onu çok sevdim ta küçük yaştan
Sevdiğimi söyleyemedim, baştan

Evlerinin önü dere
Yârim gidiyor, askere
Çabuk gelse, teskere
Sevsem onu, eşkere

Evlerinin önü kaya
Günler bitmiyor saya saya
Bağrıma bastım koca kaya
Çok az kaldı o teskere aya

Evlerinin önü iğde ağacı
Hasretlik ölümden de acı
O yârim benim derdimin ilâcı
Çabuk gel artık, başımın tacı

Evlerinin önü bostan
Haber gelmez oldu o dosttan
Gelir mi dersin, asker Osman
Görmez oldu gözlerim çoktan

Evlerinin önü bakla
O yâri görürsem atarım takla
Yâr al beni, koyununda sakla
Beni soğuk kar suyuyla pakla

Evlerinin önü nehir
Ben o yârimden almıştım mehir
Düğünümüz olmaz İnşallah tehir
Onsuz bir hayat, olur bana zehir

Evlerinin önü kelek
Yârim giymiş yelek
Benim o yârim sanki bir melek
Kavuştur Allah’ım biz de gülek

B. TUNCA/27.06.2000