Evlerimizi Kedilerimize Açmalıyız

Mutfak penceremdeler karınlar daima tok,
Eve almam gerekir gidecek yerleri yok…

Pencereyi açarım, mama ve su koyarım,
Aksatmadan iki kez, bu iş için hazırım…

Sonra çeker giderler, dolaşır ve gelirler,
Camın önünde yatar, kış günleri üşürler…

Tatil yapamıyorum altı yıl kadar oldu,
Gönüllülüğümüzden şahsım bunlara mecburdu…

Çok usuller denedim fakat mümkün olmadı,
Tamamıyla sahipsiz, sayılar biraz vardı…

Evin içindekiler, onlara dâhil değil,
Bunlar ikamet eder hiç de olmazlar rezil…

Bunlar ev kedileri aynı mamadan yerler,
Ön kapıdan girerler, evimin içindeler…

Bu kedi özelliği, şahsım cazip oluyor,
Çoğu evden kaçıyor, şahsıma bağlanıyor…

Kapı hemen açılsa, sayıları çok artar,
Bu yüzden bir engel var, barındırılamazlar…

Sadece mamaları ve suları verilir,
Çoğu sonradan doğmuş, ya da getirilmiştir…

Ayrım gözetmiyoruz fakat evimiz çok dar,
Mutfaktakiler için sığdırılacak kadar…

Ev dolusu mamam var fakat mekânımız yok,
İşte yağmur başladı ıslanıyorlar çok çok…

Son bir usul düşündüm bir ince ayar yaptım,
Her ne varsa boşalttım, pencereyi de açtım…

Kap kacağım odamda, bir buzdolabım kaldı,
Çamaşır makinesi, ocakta oradaydı…

Mama leğen içinde hem ıslanmayacaktı,
Hepsi ıslandığından, alt kata akacaktı…

Mutfağa gizli girdim, çay demlemem gerekir,
Tamamen yerleşmişler ürkütülmemelidir…

Yavaş yavaş ürktüler, hızlanarak kaçtılar,
Çayı ocağa koydum, ıslanarak baktılar…

Tekrar mutfağa girdim hepsi içerideydi,
Dışarı yöneldiler, bazıları sakindi…

Aradan üç gün geçti mutfak hâlen tertemiz,
Sadece yatıyorlar, evvelden de besleriz…

Bunlar eski kediler, şahsımı tanıyorlar,
Fakat biraz vahşiler henüz alışmamışlar…

Yağmurdan korunacak ve alışacaklardı,
Ya evden kovulursak şahsım ne yapacaktı…

Sonrası Rab’bim kerim, usul düşüneceğiz,
Her şey ALLÂH rızası, merhamet edeceğiz…

Keşke herkes beslese, evlerine de alsa,
Tek de olsa bakılsa bir iyilik yapılsa…

(2011)