Aklımdaki tüm evlerin odalarında gizli bir cümle var
Hepsinin tadı kendine has ve lezzetli
Bazılarında hüzün bazılarında yarın var
Yaşadıklarımın kırıntısını hepsine serptim
Yolumu kaybetmem imkânsız
Eşiğe geldiğinde hissedersin benden var olanların rüyasını
Ve görürsün hepsinde benden bir parça.
Gözlerimin karanlıktan dünyaya açıldığı pencereydi bu
Biraz kenarda biraz köşede kalmış, birazda tuzlu
Girdap gibi içine çeker, kendine benzetir seni
Düz bir ovada esen rüzgar gibi serin ve yaman
Pencerem İzmir olmuştu benim.
Karanlık çağa kadar eski zamanlarda
Normal bir insanın yapacağı her şeyi yaptım gibi
Sonra bir milat var araya sıkışan ve beni zorlayan
Ne olduysa o zaman oldu ve beni ben yapan hissi en derinlerime yerleştirdi.
Gözlerimi kırpıştırdığım küçük bir dinlenme eviydi bu
Bana yüklenen yüklerin omzumdan ağaçlara aktığı kadar berrak
Ve birazda zorlu taşlı bir mekan
Hemen kabullenmem biraz zor biraz acı
Ama sevmekte böyledir biraz zor biraz acı.
Bolu’da dinlendim ve Bolu oldum.
Kayıt Tarihi : 2.7.2013 15:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!