Evlerde Şiiri - Erdal Yıldırım

Akşamüstü olur evlerde
Her hane bin dert saklamış gecesine
Işıklar yanar damlarda
Sarı kız herkesten evvel çıkar
Belli ki beni ister süzer güzel gözleri beni
Hele ki kimse görmezse ne hoştur ona bakmak
Kendi de ister istemese çağırmazdı beni
Her sokaktan geçişimde konuşan gözleri ile
Hava kararır evlerde
Her hanede yanar bir sert ışık
Yıldızlar sarı saçına renk verir ışıldar
Aldanıştı belki bu kaderin ilk oyununa
Ama onunla bu savaşı kaybetmek de güzeldi
Çünkü o güzel olan her şeyden bir fazla güzeldi
Ona hiç yaklaşmamıştım çekinirdim
Ama sessiz gecelerimde uykusuz gözlerimle şiirler okurdum
Duymazdı haberi olmazdı olmasını da istemezdim
Utanırdım zira onun bakışı sustururdu bizi
Bu suskunluk bizi sevmemişti
İlk kaybedişim ilk yenilişimdi
Ansızın evlerle sarı saçlara veda edişimdi
Veda da denilmezdi
Çekingen , susturulmuş bir terkedişti
Artık o yüzden midir bilmem ışık yanmaz damlarda
Kendisi de yok olmaya başlamıştır
Bu denli anılarla kaybolmuştur bir yerlerde
Sana yine şiir yazıyorum sarı saçlı kız
Bu defa yerini dahi bilmediğim evlerde.