Evler Ve Hatıralar Şiiri - Necip Kaan Sa ...

Geçenlerde sizi andım
oturduğum eski evler
her birinde ayrı hatıralar
her birinde ayrı hisler
İlk hatırladığım ev
Çayırovadaydı
dar bir sokakta
market ve kasap vardı
karşısında
hani şu "kutbatı et" istediğim kasap...
3 küçük odası vardı
ben yer yatağında yatardım
annem babam çekyatta
sabahları erken kalkardım
izlerdim o küçük televizyonu
o cızırtılı,küçük ve bozuk televizyonu
Az hatıram olmadı,bu küçük evde...
Bir gündü küçüktüm,benim doğum günümde
Teyzeler,dayılar,akrabalar hep bizde
kuzenim tırnaklarıyla çizmişti yüzümü
duymuştum büyük bir ağrı
ve sürmüştüm zeytinyağı...

İkinci hatırladığım ev darıcadaydı
en sevdiğim ev buydu
iki katlıydı
büyüktü,genişti
manzarası güzeldi
en yakın arkadaşımı burada tanımıştım
her gün onunla bir araya gelir
saçma sapan oyunlar oynardık
ve az top oynamadık
o tozlu yerde
yanında tavuklar falan vardı...
Ne de mutluyduk
büyüleyiciydi
sanırım en sevdiğim ev buydu

üçüncü hatırladığım ev yine darıcadaydı
Ne müthiş bir manzarası vardı
Sağında ve solunda güzel,yeşil ağaçlar
her yerden görünen o güzel deniz
ve cevher duduyev parkı
köpek havhavları
kedi miyavlamaları
duyulurdu denizin
arada vuran dalgaları
ve geçtiğinde bakardık
devasa gemilere
tenhaydı biraz
ama olsun,her güzelin vardır kusuru
ve burada çok güzel geçerdi yaz
Güneşin erken doğması
denide yansıması
ışıl ışıl ağaçlar
uçardı güzel kuşlar
beslerdik kedileri
ve kaçardık köpeklerden
spor yapardık
belediyenin parkında
o bile mutluluktu
devasa bir mutluluk
biz farkına varmasakta

dördüncü hatırladığım ev gebzedeydi
dar bir sokakta
iki apartman arasında
sanki can çekişir gibi
şehrin ortasında
boğucu bir havası
sürekli gürültüleri vardı
Ama yinede güzeldi salonu,mutfağı
Ama insan alışınca
denize
her gün ufuktan süzülen güneşe
bir daha alışamıyor
apartman gürültüsüne
araba seslerine
buranın tek güzelliği
karşı komşumuzdu sınıf arkadaşım
arkadaşımla her gün top oynardım
Eşrefbeyde
Öğlen 12 de çıkar,akşam gelirdik 8 de
hele ramazan aylarında
iftar sofralarında
ailemiz beklerdi bizi
Bir heyecan ve telaşla
bazenleri ezandan sonra gelirdik
o zaman hafifçe kızarlardı
ama nazikçe,söz olsun diye
yoksa ramazanda,iftardan sonra
bu boğucu eve rağmen
neşe ile geçerdi hep
ramazan ayı sonuçta
11 ayın sultanı...

Oturduğum evler ve içindeki hatıralar
Kim bilir şimdi kimlere yarsınız
belki de hala bomboşsunuz
bıraktığım gibi
ve size söz veriyorum
asla unutmayacağım sizi
sizdeki hislerimi
döktüğüm gözyaşlarını
ve attığım kahkahaları
hiç unutmayacağım.....