bir kırgınla
bir küsküne muhabbet
en uzak memleket
farz-ı muhal’den sayılır orda düşler
kendi çölünde ağlar kimisi
kavuşmayan nehirlerin
su yataklarında
yoktur daha cansızı solgun resimlerden
çatlamış göz pınarlarında matem tutan
hüzün gecelerinden
geriye sarılması olanaksız
bir film şeridi
özü kısır
özü kuru
fakirdir özü
ateşe küskün bir renk kusmuştur hayaller
kimdir suçun faili bilinmez lâkin
sanık sandalyesini seçer bir kısım evler
(10 Mayıs 2005)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 10.5.2005 13:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)