Kimi kırık dökük kimi yamalı kimi en lüks parıltılarla bezeli
En nihayetinde bi ev bahsettiğim
Ama öyle ev deyip geçilecek değil
Öncelikle huzur barındırmalı evler
Yuvaysa bir adı; yuva olmalı insana
Sevginin her türlü rengine yer vermeli odalarında
Hep sevinçle mi geçer günler?
Bazen de göçük altında kalır malikleri
Söz sahibi hakken hakkı geçmek ister evi derleyenleri
Hal böyle olunca da yıkılır hayaller bir bir
Kimi yarinden uzak kalır kimi yarenine uzak
Kimi bir parçasını bırakır orada kimi kendisini
Üstüne söz söylenir mi?
Çok söz söylenir, çok yazılır, çizilir…
Söz bitmez, dava biter, yasal süre geçer.
Haksız olmayan hakkını alır, haklı haklılığıyla kalır.
İşte bu kadar basit
Her şey…
Kayıt Tarihi : 30.4.2024 13:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Banu Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/04/30/evler-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!