Duyulmaz sesimiz seslensek de bir dosta
Yalnızız tozlanmış fotoğraflarımızla...
Silik anısı kalmış yılların gülüşlerde
Yürürüz hep aynı yolun kıyısından
Birkaç soluk yüz hatırımızda kalan
Evler ki,
Yorgun dönüşleri bekleyen anneler...
Bilmeyiz sırlarını
Belki yanlarından geçeriz de...
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Annelerle evlerin kıymetini bilelim...Onlarsız bir dünyanın ne kadar boş ve anlamsız olduğunu ne yazık ki kaybedince daha iyi anlayabiliyoruz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!