EVLER
el evinden
tutunma evine gidiyorum
aynaların karşısında
yok oluşumu seyrediyorum
bu kaçıncı uzaklaşmam kendimden
bu kaçıncı yakınlaşmam kendime
bilmiyorum
evim olan sokaklarda
yabancılar gibi dolaşıyorum
portakal çiçeklerinin kokusuyla
saçlarımı okşamayı unuttum
talan oldu
tutunma bahçem
dağılma evinde
toparlanmaya çalışıyorum
09/04/06 Mersin
Bedriye KorkankorkmazKayıt Tarihi : 14.6.2006 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!