Evlâtsız Annelere...(Gecikmiş bir Annele ...

Kalk!
Benim gül yüzlüm,kader kurbanım.
Topla evini.
Şimdi gelir senin,
Aslan Pençesi (!) ..
Biliyorum.
Yordu bu gün seni hanımın.
Ama sence;
Karşılığını da verdi değil mi?
Kurarsın yine,
Bir çilingir sofrası..
Amman!
Gözünü seveyim dikkat et!
Bütün gün,
Döndüğü okeyler elinde kaldı.
Üstelik,
Kahveciden borç para aldı.
Moraracak gözüne,
Başka yalan bul,
Kapı çarpmaları eskidi artık..
Doğurgan olamaman,
Bir tek senin suçundu.
Toprak örselendi,
Toprak bellendi..
Tohuma kimseler dil uzatmadı..
Dölsüz kadına,
Nikâh olmaz sözünü,
İçine sindirdin sen.
Mini mini bebeler,
Rüyalarında saklı..
Ahh..! !
Senin mutluluğun,yasaklı mı yasaklı..
Sahi;
Yüreğin yandı mı?
Hiç, sevdalandın mı?
Eşinin gelişini dört gözle bekledin mi?
Biriktirdiğin özlemlerini yaşadın mı?
Kadınım ben kadın!
İnsanım ben insan,
Diyebildin mi?
Kutlandı mı özel günlerin?
Öne çıktı mı özelliklerin?
Ne zaman uyanırsın?
Bu gaflet uykusundan..
Haydi!
Kalk,silkin artık..
'HAYIR' demeyi dene..
Alacağın darbeler birşeyler kazandırsın.
Kucağında kuzular olmasa bile.
Yalnız değilsin inan bütün özel günlerde.
Sana ve,
Bütün evlâtsız annelere,
Bu şiir,
Benden olsun hediye...