Evlat Özlemi Şiiri - Binali Özdemir

Deryada birleşen evrim elementleri gibi ana rahmine düşüşün,
Denizde dalgalarla boğuşanlar gibi karnı tekmeyle düvüşün,
Yüz bin yıllarla denkleştirir gibi dokuz aylık yolda koşuşun,
Öyle hasretim ki! Derdimim çaresi derman gibi özledim seni.

Kıvranan savaş yaralısı gibi acı sancılarla gelişin,
Rüzgârlı fırtınada kalmış gibi serin havayla didişin,
Dünyayı satın almış gibi hayata merhaba deyişin,
Öyle hasretim ki! Kapımı çalan mihman gibi özledim seni.

Yaralı parmağı sarar gibi kundağa beleyişin,
Bağrımda yuva kurmuş kuş gibi kucaklarda eyleyişin,
Nazik bir enstrüman bibi kollarımda ağlayışın,
Öyle hasretim ki! Dosttan gelecek armağan gibi özledim seni.

Ürkek ceylanlar gibi sekmelerle tıpış tıpış yürüyüşün,
Has bahçede öten bülbüller gibi şirin sedayla gülüşün,
Bir daha uyanmazmış gibi derin uykuya dalışın,
Öyle hasretim ki! Bedenimi dolaştıran can gibi özledim seni.

Kudurmuş aslandan baç alır gibi elde et ekmeğin aşın,
Kaleler fatihi komutan gibi el içinde dik olsun başın,
Karasevdalı âşıklar gibi aşkla seç yoldaşın,
Kundikli öyle hasret ki! Bir sungu gibi özlemiş seni.