Bu ettiklerin, nedir böyle.
Dertlerini, açıkça söyle.
Dansöz gibi, kıvırma öyle.
Evlat, sen bana düşman mısın?
Doğduğun gün’e, pişman mısın?
Seni, bir çiçek gibi sevdim.
Kötülükleri, senden savdım.
Allah'ım verdi, bende aldım.
Evlat, sen bana düşman mısın?
Doğduğun gün’e, pişman mısın?
Yedirdim, içirdim, doyurdum.
Suçlu bile olsan, kayırdım.
Hakkını, her zaman ayırdım.
Evlat, sen bana düşman mısın?
Doğduğun gün’e, pişman mısın?
Gönlün, yükseklerde geziyor.
Hep, kötülükleri seziyor.
Varlığın, bizleri üzüyor.
Evlat, sen bana düşman mısın?
Doğduğun gün’e, pişman mısın?
Paksoy'umun, umudu sendin.
Şeytan’ın, cilvesine kandın.
Tepemden, ayağıma indin.
Evlat, sen bana düşman mısın?
Doğduğun gün’e, pişman mısın?
Kayıt Tarihi : 8.1.2010 19:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!