Evlat çalmaz kapıyı
demez ana ben geldim öpmez elimi
ellerim soğuktur benim siz bilmezsiniz
siz bilmezsiniz ne ateşler yanar içimde ne ağaçlar kurur çiçek üzeri
ne denizler kara çamur bataklık olur bilmezsiniz
bir evlat nasıl gömülür yüreğe
toprak derine daha derine nasıl kazılır her gün
çaldığında her kapı nasıl ölünür tekrar tekrar siz bilmezsiniz
siz bilmezsiniz maviyi kuşları bilmezsiniz
ben de maviyi mavi bilirdim sizin gibi kuşları kuş
önceleri ben de maviyi mavi bilirdim kuşları kuş
Kayıt Tarihi : 13.1.2015 02:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çetin Akyıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/13/evlat-calmaz-kapiyi-demez-ana-ben-geldim-opmez-elimi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!