Ata Ocağıma Baykuş Kondu

On külfet hep bir arada Yaşardık
Kominal çalışır, çağlar Coşardık
Birlikte Eğlenir, Oynar Koşardık
Kardeş, Kardeşini görmüyor şimdi.

Sabah Uyanırdık Horoz Sesine
Dedem Çarıkları, Giyer Tersine
Nenemin değmeyin giyim, forsuna
Kimse Çarık Çorap örmüyor şimdi.

İlk Bahar Gelince, Erirdi Karlar
Toprak'lar yeşerir, dereler çağlar
İşlenir Ekilir Bahçe'ler, Bağlar
Köylü hasat harman etmiyor şimdi.

Köyde Üç Beş Yaşlı ihtiyar Kalmış
Tekavüt Olanlar, Köyüne Dönmüş
Hamaset kalmamış muhabbet bitmiş
Evlat Atasını, Sormuyor Şimdi.

Küçükler Büyüğe, Hürmet ederdi
İmece Olunca, Herkes Giderdi
Mogdam olur Arpa, Buğday ekerdi
Çiftçi Tarlasını Sürmüyor Şimdi.

Bizlere Fermandı, Pederin Sözü
Atınca Kafası, Düşerdi Yüzü
Soluksuz çıkardık yokuşu düzü
Oğul, uşak İcazet, almıyor şimdi.

Kervanlar hep Batıya göç eylemiş
Sılada emsalim, yoldaş kalmamış
Kalan Yaşlıları, Soran Olmamış
Yeni nesil Köyde, kalmıyor şimdi.

Komşu Komşunun haline gülmezdi
Üç, beş Kusur için, Dostu Silmezdi
Edep, Erkan Vardı, Hile Bilmezdi
Neslimiz Hürmeti, Bilmiyor Şimdi.

Der Vezir Köyüm artık hayal oldu
Ata Ocağıma, Baykuşlar Kondu
Şimdiki Gençliği, internet Vurdu
Selamı Parasız, Vermiyor Şimdi...

21 Mart 2018 / İNEGÖL
------------------------------------
Vezir PEHLEVAN