Bir delikanlı,genç kıza aşık olur
Evlenirler,bir gün çocukları olur
Çocuklar,evin neş'e kaynağı olur
Anne,baba evladıyla mutlu olur.
Anne,yemez içmez evladına bakar
Baba,işte güçte geçimini sağlar
Tehlikeden korur,gözü gibi bakar
Evlat hasta olsa,en çok ana ağlar.
Baba,evladı hep mutlu olsun ister,
Sağlık,sıhhati yerinde olsun ister
Belli etmese de,canı gibi sever
Korumak için,kendini siper eder.
Ana,baba evladı için,can verir
İyi olup yaşasın diye kan verir
Evlat üzülse,dünya ona dar gelir
Çocuklar gülsün diye,hediye verir.
Bir gün kara bir haber gelirse eğer,
Kalbine acı ateş düşerse eğer
Evladını tabutta görürse eğer,
Onun için bu acı,ölümden beter.
Evlat acısı,yüreklerini dağlar,
Ölen evladına ömür boyu ağlar
Kanayan yarayı,hep içinde saklar
Evlat özlemi,ana babayı yakar.
Ana baba olmadan,büyümez insan
Çocukları olmayan sevemez insan
Evladını kaybeden,gülemez insan
Bu acı yaşanmadan,bilemez insan...
(30.12.2015)
Kayıt Tarihi : 30.12.2015 09:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uydurucu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/30/evlat-acisi-yasayanlar.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)