Evlat Acısı Derim Şiiri - Niyazi Avcı

EVLAT ACISI DERİM

Acıyı tarif et,deseler bana
En ağırı evlat, acısı derim
Acıyı anlatmak,zordur insana
En ağırı evlat,acısı derim.

Acıyı kullara,hiç yaşatmasın
Evin acı büftan,hiç kuşatmasın
Yakıp hergün cana,hiç susatmasın
En ağırı evlat,acısı derim.

Acılı kulları,görür yanarım
Herkesi yakıyor,alev sanarım
Duygularım coşar,akgöz pınarım
En ağırı evlat,acısı derim

Yaşamadan bahar yazı göçünce
Tomurcuk gül iken, ecel seçince
Ailesi feryadı, figan saçınca
En ağırı evlat,acısı derim

Genç evlat kaybı ciğeri yakar
Babası yanarken,göz yaşlı bakar
Ana diri diri,korlara akar
En ağırı evlat acısı derim

Evladın yarası,zordur amansız.
Bacanız tüttürmez,harlar dumansız.
İşte zor ötesi zor,zamansız
En ağırı evlat, acısı derim

Nizami bilirim,ben bu acıyı
Amanı olana,verir sancıyı
Düğümler boğazı, boğar hancıyı
En ağırı evlat, acısı derim.

Niyazi(NİYAZİ)AVCI
12.05.2022