Evlat acısı Şiiri - Ataman Sütşurup

Kimi ana baba kimi bacısı
Yitirmiş ağlıyor derin sancısı
Zamanla gözyaşı azalır kurur
Ne ki bir başka kor evlat acısı

İçimde kasırga tufan fırtına
Ümidim kalmadı benim yarına
Yaradan alsa da cennet katına
Ecelden de zor evlat acısı

Albümlerde kalan resimlerinin
Nemli gözlerinde çektiklerinin
Tesellisi boşa sevdiklerinin
Derde dert katıyor evlat acısı

Sarıp sarmaladım can kafesime
Adını sakladım son nefesime
Ses veremez oldu içli sesime
Dayanamam diyor evlat acısı

İsyanım feleğe kötü kadere
Değişti dikeni gonca güllere
Yaktı yüreğimi saldı çöllere
Cihanı yakıyor evlat acısı