Evlat Acısı Şiiri - Talat Akkoca

Ataş yakar düştüğü yeri
Söndüremez ki gözün yaşı
Bağrına bassan da taşı
Dönmez ki giden geri

Evlat diye kokusuna hasret
Evlat diye sesine hasret
Evlat diye gölgesine hasret
Acı diner mi aksa gözün yaşı

Ne de erken hak vaki oldu
Daha muradın görecektik
Seni everip torun sevecektik
Kalakaldım koynum dert doldu

Oğul toprağa düşman oldum
En güzel gülüşlerim soldu
Kolum kanadım yontuldu
Ben özüme bile düşman oldum

Alsa seller götürse tüm varını
Hayatın ne bu günü kaldı ne yarını
Dostlar sarsa dört yanını
Acı diner mi aksa gözün yaşı

Ben evlat diye nazar ettim
Ne ettimse kendim ettim
Ellerim ile toprağa verdim
Dönmez ki giden geri

Kara toprak actı sinesin
İnilesin yüreğim inilesin
İmdi söyle bu ateş nasıl dinsin
Acı diner mi aksa gözün yaşı

Ben garibim yoktur merhemim
Çare bilmez bir ömür sızlar yüreğim
Daha fidan iken toprağa verdim
Dönmez ki giden geri