Evlat Acısı Şiiri - İsa Günyeli

Evlat acısıymış en büyük acı,
Sabırdan başka yok,hiç bir ilacı,
Her şey Allah'ındır,Kullar Kiracı,
Ocaklar ebedi tütmüyor oğlum.

Kaderim böyleymiş,yirmialtı yaşın,
Kısmetin kesilmiş,tükenmiş aşın,
Dünyaya doymayan talihsiz başın,
Dertlerden kurtulup,yatmıyor oglum.

Seni hatırlatır senden kalanlar,
Anar tanıyanlar,seni bilenler,
Bu dünya kimseye kalmıyor baki,
Elbet gidecektir günü gelenler.

Hayır şer Allah'tan,imanım sonsuz,
Hayat zormuş kalınca sensiz,
Kaldim çaresiz,hedefsiz yönsüz,
Hiç bir şey yerini tutmuyor oğlum.

Mekanın Cennet olsun can oğul...