Evlat Acısı Şiiri - İbrahim Akkaya

Evlat Acısı

Sevgilerim yakar beni
Doyamadım sevmelere
Açım.
Hep aç kaldım sevgilerine
Yanıyorum,
Ağlıyorum
Sevgim acı içinde
Ağlayan yüreğimde.

Bir de,
Acısı başka hasretin
Bilirim diyemem
Sitem de edemem
Başka dünyalardalar
Yeter ki mutlu olsunlar
Yaşarken,
Öldürdüler ya beni
Yaşadığım mezara
Gelsinler isterm.

Bir de
İstemem
Mutsuzluklarını
Evlatlarının acısını
Çekmelerini
İstemem.