Evlat Acısı Şiiri - Selim Temiz

Anadan üryan doğmayan var mı ki tek bebek
Ebe tarafından kesilir kanlı her göbek
Evlat gibi evlat isterken ana babalar
Kan kokusuna gelir leş yiyen ak babalar.

Gelirken kul ağlar, giderken sevenler ağlar
Analar evlat acısına karalar bağlar
Her iki gözünü sakınmaz iken budaktan
Bir şehit haberi döküldü titrek dudaktan.

Beslenir tüm dallarım toprağa bağlı kökten
Rüzgâr sert eserse sakın korkma hain dükten
Mustafa Kemal Atatürk ebedi söz aldı
Anadolu bizlere O’ndan yadigâr kaldı.

Can bu arkadaş, can benzemez başka bir şeye
Bunu ilan et, bulduğun her kul ile beye
Toprakla başlar toprakla biter kutsal yaşam
Can, artık kan ile bedel ödemesin paşam.