Evlat Acısı Şiiri - Refik Kutlu Kul Refikî

Dünyaya gel dimi bilmem böylesi
yürek sular gibi akıyor dostlar
Masum bakışıyla anne demesi
İnsanı bir yana yıkıyor dostlar

Akşam oluşunda yolun gözleriz
Çıkar arkasından halın izleriz
Acep hastamıdır diye gözleriz
çaresiz bu hale bakıyor dostlar

hanede hüznü her gün yaşarız
Yavrum hastalanır varır koşarız
Gözler yaşla dolar ağlar coşarız
İnsan kafasını takıyor dostlar

Âlim neler gördü çocukluğundan
Hiç söz edemezdik hasta hılından
Ayrılmazdı yaratanın yolundan
İnsanın çilesini çekiyor dostlar

Kul Refik razı ol demiş yaradan
Derdi bu gün değil ta yirmi yıldan
Kader böyle ise ne gelir elden
Ciğer ya babayı yakıyor dostlar

refik kutlu